Przez namaszczenie i modlitwę nad chorymi, Kościół poleca ich Chrystusowi, prosząc, aby ich podźwignął i zbawił (por. Jk 5,14-15). Jak czytamy w rytuale: „Sakrament ten udziela choremu łaski Ducha Świętego, która pomaga całemu człowiekowi do zbawienia, a mianowicie umacnia ufność w Bogu, uzbraja przeciw pokusom szatana i trwodze śmierci. Dzięki tej pomocy chory może nie tylko znosić dolegliwości choroby, ale także je przezwyciężać i odzyskać zdrowie, jeśli to jest pożyteczne dla zbawienia jego duszy” (Zob. RYTUAŁ SAKRAMENT CHORYCH nr 6).
Według Katechizmu Kościoła katolickiego „pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości” (KKK 1520). Na społeczny charakter namaszczenia chorych wskazuje zwyczaj gromadzenia się wiernych wokół chorego przyjmującego sakramenty święte. Ten zwyczaj wspólnej modlitwy przy łóżku chorego warto jest praktykować i podtrzymywać.
Zawsze należy pamiętać, że namaszczenie chorych nie jest sakramentem dla umierających. Sakrament ten przeznaczony jest dla tych, którzy znajdują się stanie ciężkiej i niebezpiecznej choroby oraz dla osób w podeszłym wieku, choćby nie występowały u nich objawy rozpoznanej choroby (por. KPK kan. 1004 § 1).
Chorzy, udający się na leczenie do szpitala, zwłaszcza przed poważną operacją, jeśli to tylko możliwe, powinni przyjąć sakrament pokuty i namaszczenia w parafii. Jeśli tego nie uczynią, powinni o te sakramenty prosić kapelana szpitala.
Sakrament namaszczenia chorych – co przygotować?
– Stół z białym obrusem
– Krzyż i świece
– Woda święcona z kropidłem
– Talerzyk z kawałkiem chleba, cytryną, solą ( w celu oczyszczenia rąk kapłana z poświęconego oleju chorych). Po obrzędzie rzeczy te należy spalić w ogniu.
Pytania i wątpliwości
- Czy dziecko może przyjąć sakrament namaszczenia chorych?
Przy sprawowaniu sakramentu namaszczenia chorych nie stosuje się kryterium wieku. Wszyscy proszący o sakrament powinni być „odpowiednio przygotowani i wewnętrznie usposobieni” (KPK kan. 1002), czyli w stanie łaski uświęcającej.
- Ile razy można przyjmować sakrament namaszczenia chorych?
istnieje możliwość powtarzania sakramentu namaszczenia wtedy, gdy „chory po wyzdrowieniu znowu ciężko zachoruje lub jeśli w czasie trwania tej samej choroby niebezpieczeństwo stanie się poważniejsze” (KPK kan. 1004 § 2).
- Czy osobie, do której kapłan dotarł już po jej śmierci, można udzielić sakramentu namszczenia?
Kapłan wezwany do chorego, który już umarł, nie udziela namaszczenia, lecz powinien prosić Boga, aby uwolnił zmarłego od grzechów i przyjął do swego Królestwa. Jeżeli istnieje wątpliwość, czy chory zmarł naprawdę, należy mu udzielić tego sakramentu warunkowo. (Zob. RYTUAŁ SAKRAMENT CHORYCH nr 1-3, 8-15)
Comments are closed